Rodzina: różowate (Rosaceae)

Kłączowa bylina z licznymi łodygami, rozrastająca się w zwarte kępy. Na stanowiskach naturalnych rośnie w Europie Południowo-Wschodniej i w Turcji, spotykana w Niemczech i na Słowacji.

Liście nieparzysto-pierzasto złożone, jasnozielone, karbowane i podwójnie ząbkowane - dolne okazalsze od łodygowych, które mają uproszczoną budowę, wszystkie z owłosionymi nerwami.

Kwiaty pojedyncze na długich szypułkach, wyrastających z górnej części łdygi, mają sześć zagiętych w dół działek kielicha i szaść wciętych na szczycie płatków korony. Liczne pręciki otaczają pojedynczy słupek z wieloma nitkowatymi szyjkami. Kwitnienie wypada w maju i czerwcu, a pojedyncze kwiaty pojawiają się w końcu lata.

Owocami są niełupki skupione w owocostan.

Uprawiana ze względu na kwiaty i jako roślina okrywowa na rabatach i skalniakach. Stanowisko do uprawy powinno być raczej nasłonecznione, bez specjalnych wymagań co do gleby, jest rośliną mrozoodporną. Można ją rozmnażać przez podział kłącza lub z nasion. Dobrze jest co jakiś czas odmłodzić roślinę sadząc ponownie podzielone kłącze, co zapewnia bujniejsze kwitnienie, natomiast obcięcie przekwitłych kwiatów powoduje silniejsze drugie kwitnienie.